محسن آزموده- دکتر علی شریعتی، مشهورترین و بحث برانگیزترین روشنفکر ایرانی در صد سال اخیر است.
به گزارش اعتمادآنلاین، او ۲ آذر ۱۳۱۲ در روستای کاهک حوالی مزینان سبزوار به دنیا آمد.
پدرش محمدتقی شریعتمدار، از نواندیشان دینی در خراسان و موسس کانون نشر حقایق اسلامی بود.
او پس از تحصیلات ابتدایی و متوسطه در مشهد برای ادامه تحصیل به فرانسه رفت.
در سوربن ضمن تحصیل در رشته ادبیات، در کلاس‌ها و جلسات متفکرانی چون لویی ماسینیون، ژرژ گوریچ و ژان پل سارتر شرکت کرد.
او بعد از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۲، تحت نظر ساواک بود و مدتی در دبیرستان و چند سال در دانشگاه فردوسی مشهد تدریس کرد.
شریعتی بین سال‌های ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۲ در حسینیه ارشاد گفتارهایی آتشین در زمینه اسلام‌شناسی، تفسیر نوین از تشیع و جامعه‌شناسی دینی ارائه کرد.
بسیاری معتقدند او در تفسیرهایش از اندیشه‌های مارکسیستی و اگزیستانسیالیستی متاثر بود. برخی بر همین اساس او را پیشگام انقلاب اسلامی می‌خوانند.
خوانش انقلابی، پرشور و روزآمد شریعتی که با بیانی شاعرانه و آتشین ارائه می‌شد، مخاطبان گسترده‌ای در میان جوانان و دانشجویان یافت.
در سال ۱۳۵۲ ساواک حسینیه ارشاد را تعطیل و شریعتی را به مدت ۱۸ ماه زندانی کرد.
او پس از آزادی، به علت فشار ساواک، به ناچار در سال ۱۳۵۶ از ایران به اروپا سفر کرد.
شریعتی ۲۹ خرداد ۱۳۵۶ در ساوت‌همپتون انگلیس درگذشت. پزشکی قانونی علت مرگ او را «انسداد شرائین و نرسیدن خون به قلب» اعلام کرد.
عده‌ای او را معلم انقلاب می‌خوانند و شماری منادی اسلام بدون روحانیت، برخی او را اکتیویست ایدئولوژیک و شماری مدافع مارکسیسم اسلامی.
در سال‌های اخیر برخی جملات طنزآمیز جعلی و منسوب به شریعتی دستمایه شوخی در زندگی روزمره شده است.
تدوین: بهنام افشاری
اگر این روشنفکر بود من هم هستم.